Review No10: Touch (TV series)

 Όλοι άνθρωποι συνδέονται...
Δεν το εννοώ με την μεταφυσική έννοια, στο λέω με με επιστημονική χροιά.
Υπάρχει μια θεωρία που λέει οτι κάθε άνθρωπος στον πλανήτη συνδέεται με οποιονδήποτε άλλον, μέσω 6 ανθρώπων!!!

   Σε αυτές τις θεωρίες βασίζεται η νέα σειρά που θα αρχίσει τέλος Μαρτίου στην Αμερική, με το τίτλο Touch.


  Το σενάριο θέλει έναν πατέρα ενός 11χρονου αυτιστικού παιδιού, το οποίο δεν έχει μιλήσει ποτέ αλλά το μόνο που κάνει είναι να γράφει φαινομενικά άκυρους και χωρίς σημασία αριθμούς, να αντιλαμβάνεται τυχαία οτι πίσω απο τους τυχαίους αριθμούς κρύβονται τα μοτίβα που συνδέουν τους ανθρώπους όλου του κόσμου  μεταξύ τους.

   Κάθε βδομάδα, θα παρακολουθούμε μια διαφορετική σπονδυλωτού τύπου ιστορία, με ανθρώπους από όλο τον κόσμο να συνδέονται μεταξύ τους με τους πιο περίεργους και ελπιδοφόρους τρόπους. Και στο κέντρο όλου αυτού του παγκόσμιου ψηφιδωτού, βρίσκεται ένας μικρό αγόρι κι ο πατέρας του.

Ο πρωταγωνιστής είναι ο Kiefer Sutherland, γνωστός απο την επιτυχημένη σειρά 24,  στο οποίο  για 8 χρόνια έπαιζε έναν σκληροτράχηλο πράκτορα που έκανε σχεδόν τα πάντα απο το να βασανίσει και να βασανιστεί μέχρι το να σώνει την αμερική απο τρομοκράτες κάθε 3 επεισόδια..

  Αυτός ο ρόλος έχει συνδεθεί μαζί του, και όπως κάθε ηθοποιός που για χρόνια έπαιζε έναν εμβληματικό ρόλο(π.χ. Άνιστον και Ρέιτσελ απο τα Φιλαράκια), θέλει να κάνει έναν διαφορετικό ρόλο για να δείξει οτι μπορεί ρε φίλε να το παίξει και αυτό!!!

   Έτσι σε αυτόν τον ρόλο ο Kiefer είναι πράος, ήρεμος, συναισθηματικός και φέρνει ελπίδα, ακριβώς το αντίθετο απο αυτό που τον έκανε διάσημο.

Γιατί να το δεις: Καλοί ηθοποιοί, καλό σενάριο, θα δούμε τα υπόλοιπα όταν κάνει πρεμιέρα...

Γιατί να μην το πιάσεις: Είπαμε θα δούμε όταν κάνει πρεμιέρα στις 22 Μαρτίου

                                                              Update
Μετά απο 12 επεισόδια έχω να πω οτι η σειρά ήταν καλή. Όχι η καλύτερη που έχω δει, σίγουρα ούτε και η χειρότερη.  Δύο πράγματα πρέπει να τονιστούν. Πρώτον οτι οι παράλληλες ιστορίες ήταν πάρα πολύ καλές, συγκινητικές και τα λοιπά, σε σημείο να υποσκελίζουν την ιστορία του πρωταγωνιστικού  διδύμου. Μόνο στα τρία τελευταία επεισόδια με πώρωσε όσο θα ήθελα ο πατέρας.

Για τον πατέρα είναι και το δεύτερο που θέλω να τονίσω. Ο ρόλος του ήταν άχρωμος. Έτρεχε πάνω κάτω συνέχεια σαν τον Βέγγο! Είπα όμως. Στο τέλος ανόρθωσε ανάστημα. Άργησε αλλά το έκανε.

Το νόημα είναι οτι άργησε να βάλει το συνομοσιωλογικό παιχνίδι στο θέμα, αλλά μόλις το έκανε το ενδιαφέρον ανέβηκε κατακόρυφα. Η δεύτερη σεζόν πήρε το πράσινο φως και μπορώ να πω οτι θέλω να την δω.

H άποψη λοιπόν του αλλοδαπού είναι οτι αξίζει να την δεις και οτι αν κάποια μικρά λαθάκια φύγουν, θα γίνει μία πάρα πολύ καλή σειρά.