O Bennett Miller επιστρέφει στο Οσκαρικό παιχνίδι με ακόμα μια ταινία, μετά το Moneyball, που θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω, αθλητικό δράμα.
Ο σκηνοθέτης βάζει ένα αναπάντεχο cast που αποτελείτε απο τους Steve Carell, Channing Tatum και Mark Ruffalo για να μας μεταφέρει μια βιογραφική ταινία σχετικά με την σχέση του πάμπλουτου John Du Pont και του Ολυμπιονίκη Ελευθέρας Πάλης Mark Schultz.
Όπως και στο Moneyball, όπου ο Bennet είχε διαλέξει τον Brand Pitt και τον Jonah Hill, έτσι και εδώ το cast αποτελείτε απο έναν πασίγνωστο κωμικό, έναν action star που είναι φοβερός όταν δουλεύει με το σώμα του, και έναν που τελευταία παίρνει τα εύσημα για ότι κάνει αλλά όλοι ξέρουν οτι είναι ο... Hulk!
Έχουμε μάθει τόσο καιρό οτι κάθε μεγάλος κωμικός μπορεί να δώσει άλλη διάσταση σε έναν δραματικό ρόλο, όπως μας έχουν αποδείξει οι Robin Williams αλλά και ο Jim Carey. Αυτή τη φορά είναι η σειρά του Carell να μεταμορφωθεί μεταφορικά και κυριολεκτικά και να ερμηνεύσει έναν πάμπλουτο ματαιόδοξο άντρα με ταραγμένη ψυχοσύνθεση.
Λίγο πριν το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1987 ο Du Pont προσεγγίζει τον Ολυμπιονίκη Mark και του προσφέρει αρκετά χρήματα, έτσι ώστε αυτός και ο αδερφός του, επίσης ολυμπιονίκης και προπονητής να ενταχθούν στην ομάδα και να έρθουν στο προπονητικό κέντρο που έχει στίσει ο ίδιος στην έπαυλη του.
Σκοπός του είναι μαζί με τον καλύτερο αθλητή της χώρας να κατακτήσουν το χρυσό στο παγκόσμιο και το χρυσό στους Ολυμπιακούς στην Σεούλ το 1988.
Γρήγορα όμως καταλαβαίνουμε οτι ο Du Pont δεν έχει ιδέα απο το άθλημα, έχει σκοπό να πάρει τα εύσημα απο τις νίκες του Mark και τον επιδεικνύει σε δεξιώσεις, σαν ένα ακόμα απόκτημα του.
Ο Mark με τον Du Pont θα αποκτήσουν μια εύθραυστη σχέση που θα καταρρεύσει και θα γίνει ο κινητήριος μοχλός ώστε να έρθει το τραγικό τέλος...
Καθώς η ταινία προχωράει βλέπουμε την φοβερή δουλειά που έκανε το τρίο. Ο Carell είναι φανταστικός, με τα προσθετικά του να μεταμορφώνουν το πρόσωπο του και το "παίξιμο" του μας δίνει άριστα τον ασταθή χαρακτήρα του Du Pont.
Ο Tatum όπως είπα και στην αρχή είναι εκπληκτικός ηθοποιός όσο έχει να κάνει με την δουλειά ε το σώμα. Τον έχουμε δει να είναι χορευτής, τον έχουμε δει σε ταινίες δράσης αλλά και σε κωμωδίες. Τώρα παίζει έναν αθλητή Ελευθέρας Πάλης που πιστέψτε με δεν είναι εύκολο. Όσοι τον έχετε δει σε άλλες ταινίες μπορείτε να καταλάβετε το πόσο έχει δουλέψει την στάση του σώματος του σε κάθε σκηνή, τον τρόπο που περπατά ακόμα και το τετράγωνο πιγούνι του που είναι ίδιο με αυτό που έχουν αθλητές του είδους. Του αξίζουν τα εύσημα.
Τέλος ο Ruffalo, που άνετα θα μπορούσα να πω οτι εξελίσσεται σε έναν ηθοποιό που θα αφήσει εποχή, αλλά ίσως καταδικασμένος να είναι πάντα support. Όπως και να έχει για ακόμα μια φορά είναι άριστος στον ρόλο του, τόσο ως προπονητής, αθλητής ή προστατευτικός μεγάλος αδερφός.
Η σκηνοθεσία θα μπορούσα να πω οτι είναι κοινότυπη. Όχι κακή σε καμία περίπτωση, αλλά δεν δίνει τίποτα στην ιστορία, αν εξαιρέσουμε κάποιες στιγμές "σιωπής" που έδιναν φοβερό τραγικό τόνο.
Το Foxcatcher είναι μια κλασσική βιογραφική ταινία, με τα καλά της και τα κακά της. Οι ερμηνείες είναι άριστες και το στόρυ άκρως ενδιαφέρον. Αν δεν είσαι φαν του είδους σε μερικά σημεία μπορεί να βαρεθείς, αλλά αν σου αρέσουν οι αθλητικές ταινίες αλλά και οι βιογραφικές τότε μην το χάσεις.
Εγώ σαν πρώην αθλητής της (Ελληνορωμαϊκής) πάλης το απόλαυσα σε πολλά επίπεδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου