Εδώ και ένα μήνα είχαμε στα χέρια μας το πρώτο δήγμα της νέας δουλειάς των Muse που ήταν και το hit-άκι του δίσκου: το Dead Inside. Το κομμάτι πολύ καλό, ραδιοφωνικό πέρα ως πέρα αλλά μακριά απο τα heavy ακούσματα που υποσχέθηκε ο Matt Bellamy. Η όρεξη πάντως άνοιξε...
Οι Muse είναι ένα συγκρότημα που αγάπησα αργά αλλά σταθερά. Το Live @ Webley είναι ένας καταπληκτικός δίσκος που δεν κουράζομαι ποτέ να ακούω και να παρασέρνομαι απο τα καταπληκτικά φωνητικά του Bellamy, τις σχεδόν ηλεκτρονικές κιθάρες και το μινιμαλίστικ drums.
To Drones είναι ο 7ος δίσκος της βρετανικής μπάντας και είναι concept album. Διηγείται μια ιστορία δηλαδή και κάθε τραγούδι έχει τη σημασία του για το σύνολο. Κεντρική θεματική είναι ο πόλεμος και η απώλεια της ενσυναίσθησης του ανθρώπινου πόνου, την εποχή της τεχνολογικής αποστασιοποίησης και του πόλεμου μέσω τηλεχειριζόμενων drones.
H ιστορία μας ξεκινά με το Dead Inside όπου ο πρωταγωνιστής μας χάνει τα συναισθήματα του και γίνεται "εσωτερικά νεκρός". Ταυτόχρονα γίνεται ευαίσθητος στις επιθέσεις των "κακών δυνάμεων" που θέλουν να τον στρατολογήσουν στον σκοπό τους. Το κεφάλαιο αυτό είναι το Psycho μαζί με τα επόμενα 2-3 τραγούδια του άλμπουμ.
Ο ήρωας έπειτα συνειδητοποιεί, προσπαθεί να αντισταθεί και να ορθώσει ανάστημα.
Το Drones είναι ένας δίσκος που θα τον ακούσεις δεκάδες φορές, τόσο για τα φανταστικά τραγούδια που το απαρτίζουν αλλά και γιατί είναι μια ιστορία που πρέπει να την ακούσεις απο την αρχή μέχρι τέλους για να την εκτιμήσεις.
Μουσικά είναι μία παρουσίαση όλων των τεχνικών που κάνουν τους Muse ξεχωριστούς. Απίστευτα φωνητικά, ηλεκτρονικός ήχος (Dead Inside), σκληρός ήχος στο The Handler το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, μπαλάντες και γρήγορα riffs. Ο δίσκος τα έχει όλα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου