(P)review No115: Into The Wild - Μία πραγματική ιστορία με τραγική κατάληξη...

Σήμερα η Ελένη Solucky κάνει την πρώτη της προσπάθεια να αρθρογραφήσει (στον Αλλοδαπό) και εγώ με πολύ χαρά είμαι εδώ για να την καλωσορίσω, να την ευχαριστήσω και να της πω ένα μπράβο για την παρουσίαση της ταινίας Into the Wild σε σενάριο και σκηνοθεσία Sean Penn στο ομώνυμο βιβλίο του Jon Krakauer. Για πρώτη κριτική με η Ελένη (φοιτήτρια στο Τμήμα Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου) με εντυπωσίασε και ελπίζω να μου ξαναστείλει τις απόψεις της και για λιγότερο αγαπημένες ταινίες. 

Allodapos

Δεν μου αρέσει να λέω ότι έχω αγαπημένο συγκρότημα, ταινία, σειρά και ούτω καθεξής αλλά υπάρχει μια ταινία/βιβλίο που μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, με έκανε να αισθανθώ πολλά και να δω κάποια πράγματα από μια διαφορετική οπτική, και γι αυτό το λόγο και μόνο όταν κάποιος με ρωτάει ποια είναι η αγαπημένη μου ταινία απαντώ χωρίς δεύτερη σκέψη το Ιnto the wild.


Αποτελεί πραγματική ιστορία της περιπέτειας ενός ιδεαλιστή νεαρού από την Washington τον οποίο ορισμένοι θαυμάζουν γιατί ήταν αυθεντικός και ασυμβίβαστος, ενώ κάποιοι άλλοι τον θεώρησαν απερίσκεπτο και ανόητο. Θα προσπαθήσω να δείξω αντικειμενικότητα και να μην εκθέσω προσωπικά σχόλια για την ιστορία και τον πρωταγωνιστή ως προσωπικότητα.

Η πραγματική ιστορία λοιπόν είτε κάποιος διαβάσει το βιβλίο από τον Jon Krakauer είτε επιλέξει να δει την ταινία σκηνοθετημένη από τον Sean Penn, μιλάει για τον Christopher Johnson McCandless (Emile Hirsch) ο οποίος το καλοκαίρι του 1992, αφού έδωσε όλα του τα χρήματα σε φιλανθρωπικές οργανώσεις, και άφησε την ασφαλή ζωή που του υπόσχονταν οι μεσοαστοί συντηρητικοί γονείς του, εγκαταλείπει τα πάντα επηρεασμένος από τον Tolstoy, και απορρίπτοντας τη ματεριαλιστική ζωή του, αρχίζει ένα ταξίδι με σκοπό να έρθει πιο κοντά στην φύση και να βρεθεί στην απόλυτη ελευθερία.

Τελικός του προορισμός ήταν η Αλάσκα αλλά στο μεταξύ είχε περάσει ένα διάστημα όπου ήρθε σε επαφή με πολλά άτομα από τα οποία έμαθε πολλά, τον βοήθησαν και δέθηκαν μαζί του γιατί

αναγνώρισαν κάτι από τον εαυτό τους στον πρωταγωνιστή. 

Όταν τελικά φτάνει στην Αλάσκα, βρίσκει καταφύγιο σε ένα εγκαταλειμμένο λεωφορείο μέσα στο οποίο δυο χρόνια αργότερα θα τον βρουν νεκρό, με αίτια θανάτου που ακόμη δεν είναι πλήρως εξακριβωμένα. 

Το βιβλίο είναι αυτοψίες ατόμων που ήρθαν σε επαφή με τον αυτοαποκαλούμενο Alexander Supertramp, γράμματα που είχε στείλει στα άτομα με τα οποία δέθηκε στην πορεία του, αλλά και βιώματα του ίδιου του συγγραφέα που προσπαθούν να συνδεθούν με την ιστορία και να ρίξουν φώς στις προθέσεις και τις κινήσεις του.

Η ταινία αποτελεί την ύψιστη τέχνη της σιωπής. Τα γράμματα τα οποία μας διαβάζει η αδερφή του, σε συνδυασμό με την εικόνα της μοναχικής του περιπέτειας, αλλά και flash back από τα ταξίδια του πριν την Αλάσκα και την ζωή του κοντά στην οικογένειά του, αναδεικνύουν την καλύτερη δουλειά του Sean Penn. Τα soundtrack της ταινίας έχει επιμεληθεί ο Eddie Vedder ο οποίος κατάφερε να φτιάξει κομμάτια που ταιριάζουν απόλυτα σε κάθε πλάνο της ταινίας.

«Η ευτυχία δεν βρίσκεται στις ανθρώπινες σχέσεις» μας λέει ο Christopher. Ανάμεσα στις ανθρώπινες κοινωνίες επικρατεί το ψέμα, η απάτη, τα συμφέροντα, τα μίση, η κακία, η υποκρισία. Έτσι μη μπορώντας να αλλάξει τον κόσμο των ανθρώπων, οδεύει στον άψυχο κόσμο της φύσης. Πίστευε πως η ζωή δεν έχει νόημα αν ακολουθούσες την εύκολη οδό. Η φύση όμως είναι άγρια και αντιμετωπίζει καθημερινά τον αγώνα για την επιβίωσή του μέσα από το κυνήγι ζώων που δεν είναι πάντα επιτυχές, και την αντιμετώπιση του αφόρητου ψύχους. Η τραγικότητα της ταινίας φαίνεται σε μια από τις τελευταίες σκηνές, οπού ο Chris καταλαβαίνει πλέον ότι έρχεται το τέλος του και συνειδητοποιεί ότι τελικά: “happiness only real when shared”.

Eleni Solucky